Palikot stracił Czarcią Łapę. I willę w Kazimierzu, którą dopiero co kupił

Janusz Palikot nie otworzy alkoteki w Czarciej Łapie w Lublinie – miasto odebrało mu właśnie lokal za zaległości czynszowe. Na obu jego kamienicach na lubelskim Starym Mieście rosną hipoteki, a nową willą z basenem cieszył się zaledwie kilka miesięcy. Posiadłość w Mięćmierzu kupił w lutym, gdy już wiedział, że obietnic złożonych tysiącom drobnych inwestorów nie uda się zrealizować.

– Myślę, że lokal po Czarciej Łapie w ciągu miesiąca-dwóch trafi na przetarg – mówi nam jeden z pracowników Lubelskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej. To miejska spółka, zarządzająca nieruchomościami należącymi do miasta. Ale jej prezes Grzegorz Siemiński (powołany na to stanowisko w 2015 w atmosferze skandalu) wszelkich informacji o staromiejskim lokalu, broni jak niepodległości. Najpierw przez dwa tygodnie weryfikuje, czy jesteśmy dziennikarzami, by w końcu na pytania nie odpowiedzieć. „Nie są to informacje publiczne” – przekazuje w mailu poprzez swoją sekretarkę.

Jak ustaliliśmy, miasto straciło cierpliwość do trudnego najemcy z końcem września. Właśnie wtedy mijał ostateczny termin, jaki Janusz Palikot – a konkretnie spółka Alembik Lublin – dostał na uregulowanie zaległości czynszowych. A te nie były małe. Miesięczny czynsz za lokal ma parterze kamienicy przy ul. Bramowej to obecnie 70 tys. zł. Dopóki opóźnienia w opłatach nie przekraczały trzech miesięcy, LPGK wysyłało kolejne wezwania do zapłaty i cierpliwie czekało. W końcu jednak najemca płacić przestał.

– Powodem rozwiązania umowy była trzymiesięczna zaległość w opłacaniu czynszu – przyznaje Janusz Palikot. Ale podkreśla, że broni składać nie zamierza. – Liczymy na kolejny przetarg, żeby odzyskać nakłady inwestycyjne. Łączna ich wielkość to prawie 8 mln, z czego już prawie 6 mln zostało wydane i rozliczone. Miasto nie przedstawiło nam propozycji rekompensaty, ale zakładamy że będzie to wzięte pod uwagę przy kolejnym przetargu. 

Wielkie obietnice i wielkie pieniądze

Palikot na Czarciej nie oszczędzał. Miała być lokalem sztandarowym, pierwszym z sieci alkotek (małych destylarni kratowych alkoholi), których uruchomienie zapowiadał w „centrach dziesięciu dużych miast”. Miały to być nie tylko lokale popularne i kultowe, ale przede wszystkim – maszynki do zarabiania pieniędzy.

Lokal w Lublinie nie jest wybrany przypadkowo. Znajduje się na Starym Mieście – miejscu wieczornych wypadów mieszkańców i na trasie turystów. To też restauracja z kilkudziesięcioletnią tradycją i nazwą nawiązującą do lubelskiej legendy, co kusiło przyjezdnych.

Urządzenia do destylacji alkoholu zajmują dwa poziomy piwnic Czarciej Łapy, a wentylatory i klimatyzatory całą ścianę budynku od podwórka. Co zresztą staje się kością niezgody między najemcą Czarciej a mieszkańcami sąsiedniej kamienicy, którzy nie zgadzają się na uruchomienie urządzeń. To właśnie sąsiedzkim konfliktem Palikot tłumaczył nam w lipcu tego roku, dlaczego do tej pory lokal nie ruszył.

Dat wielkiego otwarcia było kilka. W 2021 tłumaczono się wybuchem pandemii. Potem pierwszych gości restauracja miała przyjąć w styczniu 2022. I znów kończy się na obietnicach, a w lokalu przy Bramowej dzieje się coraz mniej. Drobni inwestorzy, którzy z nadzieją na dobry zysk (od 14,5 do 20 proc.), kupili akcje Alembiku, słyszą teraz o wiośnie 2023. Taka data pada w prospekcie „Model inwestycyjny Alembik Lublin”, który na ich skrzynki przychodzi na początku tego roku. Wizualizacje wnętrz po zakończonym remoncie i znane nazwiska w branży gastronomicznej mają zachęcić do zainwestowania w ten biznes kolejnych oszczędności. – Do uruchomienia „piekarni, destylarni i restauracji w jednym” brakuje już tylko 1,9 mln zł – twierdzi wówczas Palikot. I kusi ogromnymi zyskami: w pierwszym roku Czarcia zarobi 2 mln zł, w kolejnym ponad 3 mln.

– Prace budowlane i instalacyjne zostały zakończone. Jesteśmy zdeterminowani, żeby otworzyć Czarcią Łapę i jeśli w tym roku wygramy przetarg, to restauracja będzie czynna w pierwszym kwartale 2024 r. – to najnowsza obietnica Janusza Palikota. I nie jedyna: – Mamy już inwestora, który pozwala dokończyć całość inwestycji i uruchomić restaurację, piekarnię i destylarnię.  

Tymczasem ci, którzy zainwestowali w Alembik Polska są dziś skazani na wróżenie z fusów. Na początku października mailowo żegna się z nimi Paulina Józefowicz z zespołu relacji inwestorskich Alembik Polska SA. Od tej pory kontaktu z firmą praktycznie nie ma. Palikot tłumaczy to „ogromną ilością pracy” w związku z procesami PZU (postępowanie o zawarcie układu) w Tenczynek Dystrybucji i Manufakturze Piwa, Wódki i Wina SA.

– W drugiej połowie listopada przedstawimy plan działania – zapewnia. – Nie ma tak wiele czasu na zajęcie się niczym innym. Ale temat nie jest pozostawiony sam sobie, o czym świadczy pozyskanie inwestora do Czarciej Łapy – przekonuje.

Spółka nie zarabia, za to sporo wydaje

19 października VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego Sądu Rejonowego w Świdniku wszczyna wobec Alembik Lublin postępowanie przymuszające – chodzi o niezłożenie sprawozdania finansowego za 2022 rok. Taki obowiązek ma każda spółka, a sąd ma w zanadrzu odpowiednie argumenty – każdy członek zarządu (w tym przypadku chodzi o 29-letniego Przemysława Bobrowicza) może zostać ukarany grzywną do 15 tys. zł.

I ten straszak najwidoczniej podziałał, bo 31 października takie sprawozdanie trafia do KRS. Dowiadujemy się z niego, że finanse spółki są pod kreską, i to głęboką. Strata netto Alembiku w 2022 to aż 2 mln 142 tys. zł (rok wcześniej było 1 mln 73 tys. zł – również na minusie). Spółka praktycznie nie ma żadnych przychodów (przez cały rok to zaledwie 27 tys. zł), płaciła za to m.in. ogromny czynsz i pensje. W minionym roku wynagrodzenia pochłonęły 374 tys. zł (rok wcześniej było to 86 tys. zł), a spółka zatrudniała dwie osoby. W Alembik Lublin, obok prezesa Bobrowicza, są jeszcze dwaj synowie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie – 38-letni Adam Czaja i 29-letni Michał Czaja. Obaj pełnią w spółce funkcję prokurentów.

Dla inwestorów prezes Alembiku Lublin nie ma dobrych wiadomości: „Bilans spółki wykazuje stratę przewyższającą sumę kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych oraz połowy kapitału zakładowego. Sytuacja taka może wskazywać na niepewność co do możliwości kontynuacji działalności” – pisze w podsumowaniu 2022 roku Przemysław Bobrowicz. I dodaje: – „Działania operacyjne mają pełną akceptację udziałowców, których intencją jest kontynuowanie finansowego wsparcia spółki w niezbędnym zakresie”.

Bobrowicz przyznaje na koniec, że musi niezwłocznie zwołać zgromadzenie wspólników „w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki”. Inną sprawą jest to, że główny udziałowiec lubelskiego Alembiku – spółka Alembik Polska – również jest na minusie. Rok 2021 roku (sprawozdania za 2022 w KRS nie ma), zakończyła stratą netto w wysokości 802 tys. zł.

Biznes zaczyna się sypać, a Palikot kupuje willę z basenem

Jest luty 2023 r. W Czarciej Łapie hula wiatr, a Paulina Józefowicz w kolejnym mailu do akcjonariuszy Alembiku zaprasza do „udziału w przełomowej inwestycji w Lublinie” kusząc obietnicą sporych zysków. Trwa kolejna runda zapisu na obligacje Manufaktury Piwa Wódki i Wina, a Tenczynek Dystrybucja intensywnie zachęca do „robienia biznesu z Palikotem” w ramach tzw. Buntu Finansowego. Pożyczki społecznościowe to główne źródło finansowania rozrastającej się siatki „przełomowych konceptów”. On sam chwalił się w sieci, że od 2018 r. spółki należące do holdingu zebrały w ten sposób ok. 140 mln zł. Dziś jest mowa o znacznie wyższych kwotach – piszemy o tym dalej.

Ale nad biznesami Janusza Palikota zbierają się czarne chmury. Emisji akcji Alembik Polska przez Prosper Capital Dom Maklerski zaczyna się przyglądać Komisja Nadzoru Finansowego. Za chwilę wyjdzie na jaw, że spółka nie spłaciła w terminie obligacji.

Palikot już wie, że tak różowo – jak obiecywał swoim inwestorom – wcale nie jest. Plan sprzedaży w 2022 udało się zrealizować zaledwie w 40 proc., a zamiast zakładanych 300 mln zł obrotu rok zamknął się na 70 mln. W wywiadzie dla lubelskiej Wyborczej o pierwotnym tytule „Świat się zawalił nie tylko u Palikota” niepowodzenia biznesowe tłumaczy inflacją i wojną na Ukrainie (i wynikającymi z niej problemami z dostępem do opakowań, zwłaszcza szklanych). Przyznaje też, że w jego biznesy jest zaangażowanych ok. 10 tys. indywidualnych inwestorów.

Problemy w spółkach nie hamują go jednak przed zakupem nieruchomości w prestiżowej lokalizacji. Konkretnie w Mięćmierzu-Okalu, urokliwej okolicy Kazimierza Dolnego, gdzie posiadłość miał m.in. Daniel Olbrychski (według doniesień prasowych w 2019 r. aktor sprzedał nieruchomość za ok. 2 mln zł).

Akt notarialny na nieruchomość w Mięćmierzu Janusz Palikot podpisuje w 3 lutego br. To dwie działki o łącznej powierzchni 9262 mkw., zabudowane drewnianą willą i budynkiem gospodarczym z dozorcówką. Budynki, ogród, a nawet brama są wpisane do rejestru zabytków województwa lubelskiego. W ogrodzie jest też basen. Pływając w nim można podziwiać urokliwy krajobraz Małopolskiego Przełomu Wisły. Położenie jest idealne – przy drodze z Albrechtówki na popularny punkt widokowy, na skarpie tuż nad Wisłą. Rozciągają się stąd widoki na zabytkowy wiatrak, Krowię Wyspę czy zamek w Janowcu.

Kąt drogi i nie taki własny

Już kilka miesięcy później komornik wszczyna postępowanie egzekucyjne. Na nieruchomości ciąży też olbrzymia hipoteka – 5 mln 303 tys. zł, a wierzycielem jest państwowy Bank PKO BP. To zabezpieczenie zaciągniętego przez Palikota kredytu mieszkaniowego o wdzięcznej nazwie „Własny kąt”. Nowym nabytkiem nie cieszy się długo. Jak wyniku z wpisu w księdze wieczystej – 25 września br. zabytkowa posiadłość zmienia właściciela.

Miesiąc później, podczas webinaru dla udziałowców i akcjonariuszy swoich spółek, Janusz Palikot przyznaje, że właśnie stracił nieruchomość w Kazimierzu Dolnym. A także inną – w Warszawie. Z jego relacji wynika, że zostały one przejęte na zaspokojenie jednego z wierzycieli Manufaktury Piwa Wódki i Wina (największej z jego spółek gdzie sam jest prezesem, syn Filip zasiada w radzie nadzorczej, a żona Monika – tzw. beneficjentem rzeczywistym).

– Mówimy o kwocie około 7 mln zł, która została zaspokojona moim majątkiem – stwierdza biznesmen.

To zresztą niejedyna nieruchomość Palikota, na której ciążą finansowe zobowiązania. Fantastyczne wręcz kwoty obciążają hipotekę kamienicy przy ul. Archidiakońskiej 9 w Lublinie, w której mieszka Palikot z rodziną. Jednak oficjalnie kamienica należy nie do lubelskiego biznesmena, a do spółki Kresy.

Którędy do domu Palikota?

Kamienicę przy Archidiakońskiej kupuje w 1996 r. To jeden z najstarszych budynków mieszkalnych na Starym Mieście – dawny Dom Wikariuszy. XIV-wieczny budynek remontuje przez 9 lat. Jest już po rozwodzie z pierwszą żoną Marią Nowińską, na Starym Mieście zamieszka z nową – Moniką Palikot.

Jest już wtedy „największym skandalistą w polskiej polityce”. O ten wizerunek dba skrupulatnie, regularnie organizując widowiskowe happeningi, jak ten gdy w malarskiej czapce i białym kombinezonie z napisem „Obywatelu nie daj się obłupić” wchodzi na rusztowanie i zaczyna malować elewację kamienicy (w proteście przeciwko nadmiernej urzędniczej biurokracji). Odwiedzający Lublin turyści w Informacji Turystycznej o „dom Palikota” pytają równie często jak o najsłynniejsze lubelskie zabytki.

W kamienicy organizuje kolacje dla przyjaciół i znajomych, prywatne koncerty, czasem wpuszcza media. Można potem przeczytać, że „włoskie lampy kupowano specjalnie na aukcji w Londynie”, „kamienne zlewy wykuwano ręcznie”, a „zamiast pokoi są komnaty”.

Formalnie nieruchomość należy do Kresy sp. zoo, jednej z pierwszych spółek Palikota (obecnie przedsiębiorca personalnie jest powiązany z kilkudziesięcioma) Przyjrzyjmy się tej firmie bliżej.

Spółkę Kresy Janusz Palikot zakłada w 2003 r. ze swoją pierwszą żoną Marią Nowińską. Obecnie prezesem firmy jest jego druga żona – Monika Palikot. W ostatnim sprawozdaniu finansowym (za 2021) czytamy, że to spółka celowa „do prowadzenia najmu pomieszczeń biurowych”. Zakres podstawowej działalności – sprzedaż detaliczna w niewyspecjalizowanych sklepach. Majątek spółki (aktywa) to nieruchomości (w sprawozdaniu wycenione na kwotę 5,6 mln) i pożyczki (2,3 mln zł i 811 tys. zł dla Manufaktury). Rok 2021 spółka kończy stratą – 1,7 mln zł na minusie. To najwięcej do tej pory – rok wcześniej (2020) zanotowała 1,4 mln zł straty, a w 2019 – 488 tys. zł. Ostatni raz spółka przyniosła zysk w 2018 (1,6 mln zł).

Przez lata struktura właścicielska wielokrotnie się zmienia. Spółki zarejestrowane na Cyprze i w Polsce obejmują udziały (o wartości nawet 1-2 mln zł), które powstają poprzez podwyższenie kapitału w Kresy sp. z oo. Takich operacji w historii spółki jest kilka.

Obecnie najwięcej udziałów mają Janusz i Monika Palikot, mniejszościowym wspólnikiem jest cypryjska spółka Perwing LTD.

W lutym ub. r. ze spółki wyszły: Green Venture SA i zarejestrowana na Cyprze Decleora Limited. Pojawia się za to inna cypryjska spółka – Perwing LTD. Wszystkie te trzy podmioty łączy nazwisko Waldemara Wasiluka.

Wasiluk to wieloletni współpracownik lubelskiego polityka i przedsiębiorcy, który zasiadał we władzach jego najważniejszych biznesowych przedsięwzięć: Polmosie, Ambrze, czy Ozonie (tygodniku opinii wydawanym przez Palikota w 2004 roku). Obecnie jest właścicielem (jedynym) Green Venture SA (dawniej „Towarzystwo Inwestycyjne Janusza Palikota”). Z dostępnych publicznie rejestrów cypryjskich spółek wynika, że Wasiluk był we władzach Perwing LTD (do stycznia 2022). Z kolei w sądowych aktach spółki Kresy w 2019 Wasiluk pojawia się jako pełnomocnik do doręczeń w Polsce dla Decleora LTD.

Wróćmy do domu Palikotów na lubelskim Starym Mieście. Na nieruchomości przy Archidiakońskiej 9 ciąży hipoteka, które wielokrotnie przekracza rzeczywistą jej wartość.

Hipoteka na kwotę 39 mln 250 tys. zł na rzecz alternatywnego funduszu inwestycyjnego z Poznania – SPECINVEST sp. z oo Beta Alternatywna Spółka Inwestycyjna Spółka Komandytowa została ustanowiona w lutym br. Zabezpiecza różne wierzytelności, w tym sprzedaż akcji Alembik.

W księdze wieczystej nieruchomości można też znaleźć ślad po innej hipotece – na kwotę 6 mln 985 tys. zł, która była zabezpieczeniem pożyczki od spółki CK Money. Została ona wykreślona przez sąd pod koniec października.

Palikotowie są właścicielem jeszcze jednej kamienicy na Starym Mieście wpisanej do rejestru zabytków. W 2021 roku kupują (poprzez spółkę Kresy) Dom Złotnika przy Złotej 4, gdzie przez kilka lat działał popularny bar „U Złotnika”. Zaczynają remont, którego – podobnie jak w przypadku Czarciej Łapy – nigdy nie kończą. Kilka miesięcy temu, gdy użyczają podwórka przy Złotej na instalację artystyczną Jarosława Koziary „Kwiaty zła”, można zajrzeć do środka budynku. Ze wszystkich ścianach został skuty tynk – na tym etapie prace się zatrzymały.

Tu również została wpisana hipoteka – 1 mln 766 tys. zł – jako zabezpieczenie pożyczki od wspomnianej wyżej spółki CK Money (z czerwca br.). 25 września br. w księdze wieczystej kamienicy pojawia się wzmianka o sprzedaży nieruchomości .

Alkoholowe imperium się sypie

W lubelskich sądach znaleźliśmy kilka spraw dotyczących roszczeń wobec spółek Alembik. Zaległych zapłat czy zwrotu pożyczki domagają się osoby prywatne i firmy.

Od kilku tygodni media donoszą o gigantycznych wręcz długach spółek z alkoholowego imperium Palikota, a jedna z kancelarii oficjalnie reklamuje skup wierzytelności grupy.

Sumę długów z „pożyczek społecznościowych” podlicza Bankier.pl.

• Grupa kapitałowa Manufaktura Piwa Wódki i Wina: 1639 wierzycieli na kwotę 254,4 mln zł.
• Tenczynek Dystrybucja: 2300 wierzycieli spółki oczekuje w sumie 84,4 mln zł.
• Tenczynek Bezalkoholowe: 1112 osób pożyczyło 4,176 mln zł.
• Alembik Polska: 8,685 mln zł od 2223 osób w ramach dwóch zbiórek.
• Tenczyńska Okovita: 8,61 mln zł pozyskane w dwóch rundach od 2316 osób
• Tokenizacja Beczek Palikota prowadzona przez krakowski start-up Mozaiko. Projekt zebrał od inwestorów 7,2 mln zł.

W tym zestawieniu nie ma dwóch ostatnich crowdfundingów pożyczkowych. Wiosną br. trwała jeszcze zbiórka na Tenczyński Gin – najmłodszą ze spółek ze stajni Palikota, zarejestrowaną w styczniu. W połowie maja br. wystartował „Skarbiec Palikota” – To największy projekt w historii finansowania społecznościowego – przekonywał wówczas Palikot. Tym, którzy zrobią przelew już następnego dnia, dorzucał butelkę wódki. Ale zachęt do udzielenia pożyczki (na 10 lat) spółce Polskie Destylarnie jest więcej. To m.in. możliwość wygrania weekendu w Marrakeszu czy luksusowego auta – Rolls-Royce Ghost, którym jeździł wówczas przedsiębiorca.

Dziś Palikot nadal składa obietnice. Podczas ostatniego webinarium opowiada o dwóch amerykańskich funduszach inwestycyjnych (ConCap i Wealthbullet), które miałyby zasilić Manufakturę kwotą 50 milionów dolarów. Sporo też gotuje na wizji, smakuje wódki o wymyślnych nazwach wyprodukowane w Tenczynku, nie opuszcza najważniejszych premier w lubelskich teatrach. Refleksjami po obejrzeniu premierowej „Sali nr 6” w reżyserii Janusza Opryńskiego dzieli się na Facebooku. „Wedle starogreckiej zasady, że co ma być zniszczone może być zniszczone przez to samo (Heraklit). Poparzenie leczymy ogniem. Przeziębienie chłodem. Szaleństwo szaleństwem.” – pisze.

Do tematu wrócimy.