Radny na dorobku

Prześwietlamy oświadczenia majątkowe kolejnych radnych. Znajdujemy takich, którzy choć nie powinni to współpracują finansowo ze swoim samorządem. Jednym z nich jest Wiceprzewodniczący Rady Gminy Ulan Majorat Adam Mazurek. Radny jest jednocześnie prezesem Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”.

„Radni nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której radny uzyskał mandat, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności.„

art. 24f ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym

Przytoczony wyżej przepis ustawy, wydaje się być dość oczywisty. Radny ze względu na swoją uprzywilejowaną pozycję w lokalnej społeczności, sprawowanie funkcji kontrolnych nad działaniem gminnej administracji, nie może z nią prowadzić biznesu.

Wiceprzewodniczącym Rady Gminy Ulan Majorat jest wieloletni radny Adam Mazurek, który równocześnie sprawuje funkcję Prezesa Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Ulanie. Pomiędzy samorządem i jego jednostkami organizacyjnymi, w szczególności szkołami podstawowymi, a kierowaną przez radnego spółdzielnią od lat krążą pieniądze. Zwykle są to zakupy w sklepie GS, ale również co roku dokonywane są hurtowe zakupy węgla na ogrzewanie m.in. placówek oświatowych.

Jest to ewidentne złamanie ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia samorządu. Nie ma znaczenia okoliczność nieuzyskiwania osobistych korzyści, gdyż już 13 kwietnia 1994 Trybunał Konstytucyjny w uchwale W 2/94 orzekł, że mandat radnego podlega szczególnej ochronie ze względu na jego autorytet i niezbędne zaufanie.

Aktualne orzecznictwo

W ostatnich latach zdarzały się różne nietypowe interpretacje, m.in. wyrok jednego z wojewódzkich sądów administracyjnych uznawał, że zapłata w pieniądzu nie jest wykorzystywaniem mienia gminnego. Był też sędzia który uznał, że drobne zakupy nie mają charakteru korupcyjnego. Niemniej jednak, powyższe przykłady nie ostały się w NSA i od paru lat prezentowana jest jednolita linia orzecznicza, która w tym jednostkowym przypadku, jest niekorzystna dla radnego-prezesa GS.

Wygaśnięcia mandatu radnego nie należy bowiem postrzegać w kategoriach elementu sankcji za czyny o charakterze korupcyjnym. Jest on elementem instytucji prawnej, która ma na celu zwiększać zaufanie do działalności organów samorządu terytorialnego i zapewnić prawidłowe ich funkcjonowanie.

II OSK 34/20 – Wyrok NSA z 2020-01-30

Po zgłoszeniu powyższych nieprawidłowości do Rady Gminy Ulan Majorat, koledzy Adama Mazurka nie pozbawili go mandatu. Konieczna stała się skarga do Wojewody oraz jego interwencja.

Rada Gminu

Wojewoda wezwał zatem Radnych Gminy Ulan Majorat do podjęcia uchwały wygaszającej mandat radnego Adama Mazurka. Nie spodziewałbym się zbyt wiele, bo zwykle radni „umywają ręce” i nie podejmują rzeczonej uchwały. Czekają na ostateczną decyzję wojewody oraz wydanie przez niego zarządzenia zastępczego. Kolejnym krokiem bywa zwykle zaskarżenie przez radnego decyzji organu nadzoru do sądu administracyjnego. Z takiej możliwości skorzystał radny powiatowy z Radzynia, Jarosław Ejsmont, o czym pisałem tu.

Tylko czy koszty poniesione na adwokata i przegrany proces zostaną wynagrodzone przez dodatkowych kilka miesięcy pobierania diety?

Ciąg dalszy zapewne nastąpi.