Zmiana poparcia w Lublinie w wyborach 2014 i 2018

Jak zmieniło się poparcie dla poszczególnych ugrupowań oraz kandydatów do w wyborach rady miasta między 2010 a 2018 rokiem? Przyglądamy się wynikom wyborów, aby to sprawdzić.

Zacieśnienie koalicji wokół Krzysztofa Żuka

Do przygotowania zestawień omówionych w artykule, przyjąłem, że tegoroczni kandydaci reprezentowali komitety, z których kandydowali cztery lata temu lub w trakcie kampanii można było zauważyć ich przynależność polityczną. Dlatego wśród kandydatów komitetu wyborczego Krzysztof Żuk wyróżniliśmy przedstawicieli poniższych ugrupowań/komitetów:

• Wspólny Lublin (dziesięć osób): Marcin Nowak, Maria Ryss i Ewa Wilczek (okręg nr I), Monika Kwiatkowska (II), Mariusz Banach, Jadwiga Mach i Marcin Bubicz (IV), Zbigniew Targoński i Magdalena Kamińska (V) oraz Elżbieta Dados (VI).
• Lubelska Lewica Razem (osiem osób): Krzysztof Żelazowski (okręg nr I), Stanisław Kieroński i Lidia Kasprzak-Chachaj (II), Dariusz Sadowski (III), Grzegorz Lubaś (IV) i Marek Kołodziejczyk (VI),
• Nowoczesna: Maja Zaborowska (I) i Marcin Gutek (II).
• Polskie Stronnictwo Ludowe: Marceli Niezgoda (II).

Wszystkich pozostałych kandydatów przyporządkowałem do Platformy Obywatelskiej. Sumując liczby głosów kandydatów uzyskamy następujące wyniki:

Należy przy tym wziąć pod uwagę, że suma oddanych głosów w tegorocznych wyborach była o 32 tysiące wyższa niż przed czterema laty. Dlatego wzrost liczby głosów oddanych na poszczególne ugrupowania i tak oznacza spadek procentowego poparcia wśród głosujących.

Przy niektórych kandydatach przynależność polityczną można dziś przyporządkować inaczej, np. Marcin Bubicz bardziej jest związany z Platformą Obywatelską niż Wspólnym Lublinem a Zbigniew Targoński jest również członkiem PSL. Jednak dla większej przejrzystości wziąłem pod uwagę tylko fakt kandydowania z danego komitetu teraz i przed czterema laty.

Dwupartyjność w Lublinie

Mapa dwupartyjności miasta wg dzielnic. Autor: „TAK dla Lublina”

Od wyborów do rady miasta w 2010 rok coraz mniejsze znaczenia mają komitety wyborcze spoza dwóch partii, dominujących również w kraju. O ile jeszcze osiem lat temu komitety spoza tej dwójki zebrały ponad 28% głosów, to w ostatnich wyborach już tylko 9,5%.

W 2010 roku Żuka popierał tylko komitet wyborczy Platformy Obywatelskiej. Cztery lata temu PSL już nie wystawił własnej listy, udzielając poparcia Żukowi, natomiast do wyborów stanął Wspólny Lublin (grupa radnych, którzy odeszli w trakcie kadencji z PiS), więc już dwa komitety deklarowały poparcie dla prezydenta. W ostatnich wyborach do grona koalicjantów dołączyła lewica (SLD) oraz Nowoczesna. Wszystkie ugrupowania zawiązały jeden komitet, uzyskując rekordowe poparcie w historii miasta.

Komitet Żuka wygrał wszędzie

Mapa poparcia dla komitetu Żuka. Autor: TAK dla Lublina

Komitet Wyborczy Wyborców Krzysztof Żuk w każdej dzielnicy uzyskał najlepszy wynik spośród wszystkich komitetów.

Najwyższe poparcie zanotował w dzielnicy Szerokie i na Węglinie Południowym – po 64,4%. Najniższe w dzielnicy Hajdów-Zadębie (42,2%) a na Bronowicach 48,1%.

PiS w żadnej dzielnicy nie był w stanie uzyskać lepszego poparcia. Najbliżej sukcesu był w Głusku (zabrakło 3,04%), na Wrotkowie (zabrakło 5,6%) oraz na Bronowicach(6,7%). Natomiast najmniejsze poparcie kandydaci PiSu uzyskali w dzielnicach Szerokie i Węglin Południowy.

Najmniej do kolejnego mandatu radnego PiSowi zabrakło w V okręgu. Gdyby kandydaci zebrali o 368 głosów więcej, odebraliby jeden mandat komitetowi Żuka.

Pozostałe cztery komitety (Kukiz, Lubelski Ruch Miejski, My z Lublina oraz Joanna Kunc) – nawet gdyby zsumować ich wyniki, nie miałyby szans na choćby jeden mandat w radzie miasta. Najmniej brakłoby im w okręgu nr V (zebrali tam łącznie 2090 głosów, tj. 8,89% poparcia). Potrzebowaliby jeszcze 1022 głosy (czyli o ok. 4,35% więcej).

Zmiana poparcia dla kandydatów

Naliczyłem równo pięćdziesiąt osób, które kandydowały do rady miasta zarówno w 2014 jak i 2018 roku. Przeciętnie każda z osób, które ponownie wystartowały w wyborach, poprawiła swój wynik o 1008 głosów. Zaledwie siedmioro z nich zanotowało spadek liczby uzyskanych głosów. Najwięcej stracił Sławomir Janicki (667 głosów w 2014 i tylko 336 w roku obecnym).

Największy procentowy wzrost poparcia uzyskali:

Z powyższej listy sześć osób zmieniło komitet wyborczy na listę Żuka. Na szczególną uwagę zasługują panie Orzechowska i Ryfka, które poprawiły i tak niezłe wyniki, mimo, że kandydowały z drugiego i czwartego miejsca na liście.

Podobał Ci się artykuł? Cenisz niezależne dziennikarstwo?

Wpłać teraz:

34 1950 0001 2006 0330 1807 0002

Fundacja Wolności, ul. Peowiaków 10/8, 20-007 Lublin