Lublin znów może stać się memem. Operacja „dywanik na Zamek” za 165 tys. zł

Drogowcy postanowili naprawić uliczkę prowadzącą na Zamek. Wylali pasek asfaltu zostawiając po bokach prześwity z dawnym brukiem. – Na pewno nie jest to, czego byśmy chcieli – komentuje Rada Dzielnicy.

– Czy to jest fotomontaż?

– Podwalem przejechać to najlepiej w kasku, ale Zamkową robią. No… ale ważne, że są uśmiechy

– I jeszcze się tym chwalicie?? Staliście się właśnie memem…

To tylko kilka z kilkudziesięciu komentarzy pod postem na facebookowym profilu Zarządu Dróg i Transportu Miejskiego ze zdjęcia prac na ulicy Zamkowej. 8 listopada urzędnicy zakomunikowali: Rano drogowcy zaczęli swoją pracę nad nową nawierzchnią na ul. Zamkowej Mimo niesprzyjającej pogody pojawiły się uśmiechy i duży zapał do pracy

Uliczka dla wybranych

– Na pewno nie jest to, czego byśmy chcieli – mówi Michał Makowski, przewodniczący zarządu dzielnicy Stare Miasto kiedy pytamy o ulicę Zamkową. – Długo nad tym dyskutowaliśmy i chcieliśmy, żeby ten asfaltowy dywan był na całej szerokości. Stało się jednak inaczej.

Zamkowa to uliczka pnąca się od al. Tysiąclecia (od miejsca w pobliżu ronda z flagą) do bram zamku, dojazd do głównego wejścia Muzeum Narodowego. Ale mogą z niej korzystać nieliczni. Stojący na dole znak informuje, że ten przywilej mają wyłącznie pracownicy muzeum oraz pojazdy służb komunalnych. Zamkową wjeżdżają też rządowe czy inne limuzyny, gdy na zamku odbywa się jakiś event.

Przez lata Zamkowa była układanką betonowych kostek, które z czasem niszczały. Pojawiały się wyrwy i dziury. – O remont zabiegaliśmy wiele lat. Ten dziurawy bruk to duże utrudnienie dla osób poruszających się na wózkach czy matek z wózkami z dziećmi chcących dostać się na górne Stare Miasto – mówi nam Michał Makowski. I dodaje: – To także problem wejścia pod górę dla pieszych od strony al. Unii Lubelskiej i tej części al. Tysiąclecia.

– Największy problem stanowiło to dla rodziców z małymi dziećmi i osób niepełnosprawnych. Kilka razy doszło do sytuacji, w której ktoś spadł z wózka inwalidzkiego. Mieliśmy także pracowniczkę, która poruszała się na wózku. Mimo że bardzo fajnie nam się współpracowało, musiała zrezygnować, bo po prostu nie miała jak dojeżdżać. Osoby niepełnosprawne często nam mówią, że niestety Zamek jest dla nich jak twierdza, którą trudno zdobyć – tak potrzebę remontu nawierzchni tłumaczy Kurierowi Lubelskiemu dyrektorka Muzeum Narodowego Katarzyna Mieczkowska, żona prezydenta Lublina Krzysztofa Żuka (PO).

Operacja „dywanik na Zamek”

Prace już zmierzają do końca. Robotnicy kończą układanie asfaltowego dywanu. To co może dziwić, to sposób wykonania. Otóż asfalt nie został wylany na całej szerokości Zamkowej – od krawężnika do krawężnika. Po bokach zostawiono dosyć szerokie paski, spod których zieje betonowy bruk.

Gdy kilka dni temu ZDiTM pochwalił się na Facebooku prowadzonymi pracami, posypały się gromy w komentarzach. – Cyrk i bezmózgowie. Pieniądze podatników wywalone w błoto. Skarpa wzgórza zamkowego zjeżdża w kierunku Al. Tysiąclecia, nie ma odpowiedniej stabilizacji i podbudowy. Jak ma się asfalt do klimatu staromiejskiego/zamkowego? Nawierzchnia powinna być wykonana z kamiennej kostki tak aby wpisywała się w klimat zabytkowy. Jeszcze te marginesy które nie zostały przykryte asfaltem. Miasto Aspiracji, które nie dba o swoją wizytówkę czyli Stare Miasto i Wzgórze Zamkowe. Bylejakość i prowizorka na każdym kroku, nie mówiąc o prywacie – napisał Marek Poznański, były menadżer Śródmieścia.

– Z tego co wiem, taki był wymóg konserwatora – tłumaczy przewodniczący Markowski.

I faktycznie, mimo że radni dzielnicy liczyli na szeroki dywan od brzegu do brzegu, to Dariusz Kopciowski Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków uznał, że należy zachować część bruku z drugiej połowy XX wieku. Pochodzi z czasów odbudowy placu Zamkowego (1954 r.)

– Coś za coś. Albo komfort użytkowania, albo estetyczne rozwiązania. W tym miejscu też kiedyś była trylinka. Przy wymianie nawierzchni chciano kłaść kostkę brukową betonową, ale wtedy pojawiły się głosy stowarzyszeń twórczych, żeby na Starym Mieście tego nie powinno się robić. Można było położyć kostkę szlifowaną, ale tańsza była łupana, dlatego ostatecznie to ją wybrano. Estetycznie wygląda przyzwoicie, natomiast komfort użytkowania nie jest do końca taki, jakbyśmy chcieli. Wszystkich nie da się zadowolić – tłumaczy na łamach Kuriera Dariusz Kopciowski.

Operacja „dywanik na Zamek” kosztowała 165 tys. zł, z czego Zarząd Dzielnicy Stare Miasto dołożył 100 tys. zł. Choć marzeniem radnych jest zupełnie inne rozwiązanie. – To powinna być kostka granitowa nawiązująca do nawierzchni Starego Miasta. Tak naprawdę zależy nam do dużo poważniejszych pracach łącznie ze wzmocnieniem skarpy. To jednak już bardzo duża inwestycja, której Rada Dzielnicy z rezerwy celowej (300 tys. zł rocznie – red) nie podoła. Tymczasem od miasta mam odpowiedź, że go na takie przedsięwzięcie nie stać – mówi przewodniczący Makowski.

Cała Polska śmiała się ze skweru

Podobna sytuacja miała miejsce latem, gdy miasto w swoich mediach społecznościowych pochwaliło się Przyjaznym Skwerem na Węglinie (sfinansowanym z Budżetu Obywatelskiego). Sieć obiegły zdjęcia niewielkiego placyku z kilkoma drzewkami, dwiema ławkami i 14 miejscami parkingowymi. Z „zielonej przestrzeni idealnej do sąsiedzkich spotkań, czy spędzenia wolnego czasu przy lekturze” śmiała się wówczas cała Polska.

Artykuł powstał w ramach projektu „Samorząd w rękach Seniorów”, dofinansowanego ze środków Programu Wieloletniego na rzecz Osób Starszych „Aktywni+” na lata 2021–2025, edycja 2024.

Na zdjęciu: Prace na ulicy Zamkowej są już na ukończeniu, ale asfaltu na całej szerokości nie będzie (Fot. sko)